Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

D.I.Y: Φθινοπωρινά στεφάνια!

Υπέροχες, πανεύκολες και ανέξοδες ιδέες να διακοσμήσετε φθινοπωρινά τις πόρτες και τους τοίχους σας!


- Ξεφλουδίστε τα καλαμπόκια, αφήστε τα εξωτερικά φύλλα να στεγνώσουν και φτιάξτε ένα αστέρι!


Θέλετε και how to... video;  Εδώ!


-Καρύδια & φουντούκια!




Θέλετε και how to... video; Εδώ!


-Κίτρινα, πορτοκαλί- καφέ φύλλα; Δείτε πώς!




Θέλετε και how to... video;  Εδώ!


-Και όταν φάτε το καλαμπόκι; Τον πετάτε τον κορμό του; Κακώς!





How to... video και εδώ!


-Χάρτινοι κώνοι; Εξαίσιο αποτέλεσμα!





Δείτε το πως, εδώ!


Εύχομαι να σας άρεσαν! Τα credits στο αγαπημένο http://www.marthastewart.com/

Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2015

Παιδί: Πότε ξεκινάμε αγγλικά;

Δε θα ταν Σεπτέμβρης εάν δεν μας απασχολούσε το σχολείο, οι νέες εξωσχολικές δραστηριότητες και το πότε θα έπρεπε να ξεκινήσει την εκμάθηση ξένων γλωσσών το καμάρι μας!

Με αφορμή το αυθόρμητο σχόλιο της καθηγήτριας αγγλικών που διέθετε το νηπιαγωγείο της κόρης μου (και έκανε 2 χρονιές μαζί της μάθημα) ότι είναι η καλύτερη μαθήτριά της & έχει σωστή προφορά αλλά και το έκδηλο ενδιαφέρον της στο σπίτι για την αγγλική γλώσσα & την απίστευτη ευκολία που μαθαίνει σωστά τα αγγλικά τραγούδια απ τα οποία σημειωτέον απομονώνει λέξεις και ρωτάει τη σημασία τους, τόσο εγώ όσο και ο μπαμπάς της σκεφτόμαστε εάν είναι φρόνιμο το παιδί να ξεκινήσει αγγλικά από την 1η δημοτικού τη στιγμή που το "σημείο αναφοράς" είναι η 3η δημοτικού.





Προσφέρει ουσιαστικά η pre-junior; Τι τη διαφοροποιεί από τη Junior; Θα μπορεί να ανταπεξέλθει στην Junior σε ηλικία 7-8 ετών παράλληλα με παιδιά 9-10 ετών;
Και είναι και το άλλο... Φροντιστήριο ξένων γλωσσών; Ιδιαίτερα; Εξωσχολική δραστηριότητα με αγγλικά ερεθίσματα; Μήπως να πάμε ένα βήμα μακρύτερα; Δίγλωσσο σχολείο;

Μη περιμένετε απαντήσεις από εμένα! Δεν έχω αποφασίσει ακόμα! Μαζί όμως θα δούμε στοιχεία από έρευνες, άρθρα και δημόσιο διαδικτυακό διάλογο!

Η αλήθεια είναι (και τη θεωρώ ορατή από όλους) πως τα αγγλικά είναι πλέον δεδομένα. Είναι μέρος της ζωής μας. Εννοείται πως ένα παιδί που τώρα ξεκινάει το δημοτικό θα μάθει πολύ καλά αγγλικά. Οι πόρτες δεν ανοίγονται με τα αγγλικά αλλά με 2 ή και 3 ξένες γλώσσες! Γι αυτό άλλωστε πλέον τα αγγλικά ξεκινάνε στην 1η τάξη στο σχολείο και εισάγεται και 2η ξένη γλώσσα στην 5η δημοτικού στο πλαίσιο της προσπάθειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προωθήσει την εκμάθηση περισσότερων από μιας ξένων γλωσσών από πολύ μικρή ηλικία, κυρίως μέσω της ενημερωτικής εκστρατείας για την πολυγλωσσία Piccolingo. Άλλωστε, οι ξένες γλώσσες καταλαμβάνουν σήμερα μια καίρια θέση στα σχολικά προγράμματα σπουδών όλης της Ευρώπης και σε πολλές χώρες η υποχρεωτική διδασκαλία τους ξεκινάει ακόμα και από το νηπιαγωγείο.

Η γλωσσομάθεια, εκτός απ το ότι ενισχύει τις γνωστικές ικανότητες (ακόμα και τις μη λεκτικές, όπως τα μαθηματικά!) και δίνει ώθηση στον εγκέφαλο, είναι σαφέστατα το διαβατήριο για μια καλύτερη μελλοντική ακαδημαϊκή πορεία και καλύτερη επαγγελματική αποκατάσταση.

Συν τοις άλλοις, οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που μαθαίνουν από μικρά και μία ή περισσότερες γλώσσες εκτός της μητρικής τους, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να γίνουν πολύγλωσσα, κατανοούν καλύτερα τη μητρική τους γλώσσα, συγκεντρώνονται ευκολότερα, έχουν βελτιωμένες σχολικές επιδόσεις και μεγαλύτερη διαπολιτισμική επίγνωση, καθώς είναι περισσότερο εξοικειωμένα με άλλους πολιτισμούς, τους οποίους δεν θεωρούν απειλητικούς.




Γιατί νωρίς; 

Ειδικοί σημειώνουν πως τα αγγλικά έχουν 20 διαφορετικούς ήχους φωνηέντων ενώ τα ελληνικά (όπως και τα ιταλικά και τα ισπανικά) έχουν μόνο 5. Είναι πολύ δύσκολο για τους Έλληνες να πάνε από το 5 στο 20 - και αν δεν ξεκινήσουν αρκετά νωρίς, ακατόρθωτο, γιατί με τα χρόνια το αυτί μας συνηθίζει να ακούει τους 5 δικούς μας ήχους και με αυτούς αναπαράγουμε τις λέξεις που ακούμε στα αγγλικά. Παράδειγμα: διαβάζουμε το ίδιο τη λέξη pick και τη λέξη peak ή τη λέξη gin και τη λέξη jean.

Στα ιταλικά δεν έχουμε ανάλογο πρόβλημα, γιατί τουλάχιστον στους ήχους των φωνηέντων υπάρχει αντιστοιχία. 

Επίσης υπάρχουν και διαφορές στον τονισμό και επιτονισμό. Π.χ. στα αγγλικά η συλλαβή που τονίζεται έχει μεγαλύτερη διάρκεια στην εκφορά της λέξης από τις συλλαβές που δεν τονίζονται, ενώ στα ελληνικά όλες οι συλλαβές έχουν το ίδιο μήκος. Αυτό κι αν είναι δύσκολο για τους Έλληνες! 

Το πρόβλημα που έχουμε εμείς να μιλήσουμε σωστά αγγλικά το έχουν και οι Άγγλοι όταν προσπαθούν να μάθουν ελληνικά, στο αντίστροφο: τα αυτιά τους ακούν περισσότερους ήχους απ' ό,τι θα έπρεπε για να μιλήσουν σωστά ελληνικά και επίσης τρώνε τις συλλαβές που δεν τονίζονται, αφού αυτό έχουν συνηθίσει να κάνουν και στη μητρική τους γλώσσα.

Τα αγγλικά γενικά είναι δύσκολη γλώσσα από άποψη γραφής και προφοράς. Σε μια έρευνα που έγινε πρόσφατα ανάμεσα σε φυσικούς ομιλητές 14 ευρωπαϊκών γλωσσών, βρέθηκε πως τα αγγλικά ήταν η πιο δύσκολη γλώσσα να μάθεις να τη γράφεις και να τη διαβάζεις (δηλαδή τα αγγλάκια δυσκολεύονταν περισσότερο να διαβάσουν αγγλικά απ' ό,τι τα φινλανδάκια φινλανδικά, τα γαλλάκια γαλλικά κ.ο.κ). 


Οπότε ναι, υπάρχει θέμα, ειδικά με τα αγγλικά. Αν η πρώτη/μοναδική γλώσσα που θα μάθαινε το παιδί σου είναι (ας πούμε) τα ιταλικά, θα μπορούσε να ξεκινήσει μαθήματα και ως ενήλικας χωρίς να έχει θέμα προφοράς. Με τα αγγλικά ισχύει το αντίθετο. Όσο πιο νωρίς τόσο καλύτερα.

Για άλλους λαούς δεν είναι τόσο δύσκολο. Για τους Ολλανδούς, τους Δανούς, τους Σουηδούς είναι πολύ πιο εύκολο να μάθουν αγγλικά γιατί οι γλώσσες τους έχουν πολύ περισσότερες ομοιότητες με τα αγγλικά απ' ό,τι η δική μας. Π.χ. οι Σουηδοί έχουν (αν δεν κάνω λάθος) 17 ήχους φωνηέντων, οπότε δεν είναι τόσο μεγάλος κόπος να μάθουν άλλους 3 για να μπορούν να προφέρουν άψογα τις αγγλικές λέξεις. Όποιος έχει ακούσει Σουηδό (ή Ολλανδό) να μιλάει αγγλικά σίγουρα έχει διαπιστώσει πόσο τέλεια μιλάνε. Μερικούς σχεδόν δεν τους ξεχωρίζεις από τους φυσικούς ομιλητές. Ενώ ο Έλληνας (και ο Ιταλός και ο Ισπανός) ξεχωρίζουν από μακριά ότι είναι ξένοι και σε κάποιες περιπτώσεις μιλάνε τόσο άσχημα αγγλικά ώστε δεν μπορούν να γίνουν κατανοητοί. Οι Ισπανοί πάσχουν από χρόνια ανικανότητα να μιλήσουν αγγλικά για αυτό το λόγο και επίσης επειδή παραδοσιακά μάθαιναν αγγλικά ως ενήλικες. Τώρα πλέον έχουν υιοθετήσει όλες τις προτάσεις των ευρωπαϊκών θεσμών για την εκμάθηση των αγγλικών και έχουν αρχίσει να προωθούν την εισαγωγή των παιδιών στα αγγλικά από την προσχολική ηλικία, συγκεκριμένα από 3 χρονών. 

Επίσης οι Ισπανοί (και οι Πορτογάλοι) κάνουν διάφορα άλλα πράγματα, όπως διδασκαλία σχολικών μαθημάτων (μαθηματικών, χημείας, ιστορίας) στα αγγλικά, ακριβώς για να μπορέσουν τα παιδιά να πλησιάσουν τη διγλωσσία.


Σύμφωνα με τους ειδικούς, για τις ηλικίες 4 και 5 ετών ο χρόνος που πρέπει να αφιερώνεται στα αγγλικά είναι 1 ώρα και 15 λεπτά εβδομαδιαίως και η διδασκαλία να είναι αποκλειστικά και μόνο προφορική (listening-speaking). Με τον τρόπο αυτόν, το παιδί αποκτά ακουστική κατανόηση της διαφορετικής γλώσσας, καθώς εξοικειώνεται με νέα ηχητικά σχήματα, ενώ δεν θεωρεί ότι κάνει μάθημα, αλλά ότι παίζει. Σημειώνουμε εδώ ότι ο εκπαιδευτικός που διδάσκει μια ξένη γλώσσα σε παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας δεν πρέπει να είναι δάσκαλος με τη στενή έννοια του όρου, αλλά πάνω απ’ όλα παιδαγωγός και ψυχαγωγός, που με θεατρικότητα, τραγούδια, παιχνίδι και έντονη κίνηση θα οργανώνει τις προνηπιακές γλωσσικές δραστηριότητες και οφείλει να έχει τη μέγιστη δυνατή κατάρτιση, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις ποικίλες και ειδικές απαιτήσεις της δουλειάς του.





This is a pencil

Όταν το παιδί γίνει έξι ετών και φοιτά στην πρώτη δημοτικού, παράλληλα με τη γραφή της ελληνικής γλώσσας και για δύο ώρες την εβδομάδα (δύο φορές από μία ώρα), μπορεί σταδιακά να ασχοληθεί και με ασκήσεις προ-γραφής της αγγλικής. Ιδιαίτερη σημασία σε αυτήν την ηλικία έχει η οπτική αναγνώριση των λέξεων και η απεικόνισή τους, ενώ ασκήσεις όπως η ζωγραφική γραμμάτων ή η αγγλική αλφάβητος σε χειροτεχνία το βοηθούν να αρχίσει να αφομοιώνει σιγά σιγά τη νέα γλώσσα. Πάντα, όμως, πρέπει να διατηρείται το ψυχαγωγικό πλαίσιο διασκέδασης και ο παιγνιώδης τρόπος διδασκαλίας, με τραγούδια, παντομίμα, ζωγραφική, καθώς το παιδί βρίσκεται ακόμα σε στάδιο που προσπαθεί να κατανοήσει τη γραφή της μητρικής του γλώσσας, επομένως υπάρχει ο (μικρός) κίνδυνος να μπερδευτεί, να αγχωθεί και τελικά να μην αγαπήσει τα αγγλικά. Δεδομένου ότι η διαδικασία της εκμάθησης ξένης γλώσσας σε μικρή ηλικία πρέπει να εξετάζεται σε συνάρτηση με την εξέλιξη της μητρικής γλώσσας, από την ηλικία των 7 ή 8 ετών, όταν το παιδί χειρίζεται πλέον καλά τη γραφή και την ανάγνωση στην ελληνική γλώσσα, μπορεί να εισαχθεί, σε τρίωρο ή τετράωρο εβδομαδιαίο πρόγραμμα, κανονικά και η γραφή της αγγλικής. Σε ηλικία περίπου 10 ετών, εφόσον το παιδί μοιάζει να έχει έφεση και δυνατότητα και το ζητήσει μπορεί να ενταχθεί στο πρόγραμμά του και η εκμάθηση μιας δεύτερης ξένης γλώσσας, συνήθως αυτής που προσφέρει το σχολείο στο οποίο φοιτά το παιδί, δηλαδή της γαλλικής ή της γερμανικής.

Δυστυχώς, πολλοί γονείς ενδιαφέρονται ΜΟΝΟ για το πόσα χρόνια χρειάζονται για να αποκτήσει το παιδί το πτυχίο στην συγκεκριμένη γλώσσα. Οι περισσότεροι εξ αυτών, ώστε να μη συμπέσει με τα χρόνια του λυκείου όπου τα πράγματα δυσκολεύουν για τον μαθητή. Αυτό τουλάχιστον νομίζουν οι γονείς. Η αλήθεια είναι πως ένα παιδί που ΕΠΙΘΥΜΕΙ να μάθει ακόμα μια ξένη γλώσσα, δεν ενδιαφέρεται τόσο για τον φόρτο των πολλών μαθημάτων καθώς η επιθυμία, ως γνωστόν, νικά την κούραση. 

Με βάση πάντα το ίδιο το παιδί και την κλίση που μπορεί να έχει (ή να μην έχει) στην αγγλική γλώσσα, με μια σωστή οργάνωση προγράμματος, θεωρητικά είναι δυνατή η απόκτηση του Lower στη δεύτερη ή στην τρίτη τάξη του γυμνασίου και η απόκτηση του Proficiency (ή έτερου πιστοποιητικού επάρκειας γνώσης της γλώσσας) δύο χρόνια μετά, ιδανικά πριν από την έναρξη της έντονης προετοιμασίας του παιδιού για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Με τον τρόπο αυτόν, το παιδί θα ολοκληρώσει τη σχολική του εκπαίδευση έχοντας την επάρκεια γνώσης των αγγλικών και στα φοιτητικά ή στα πρώτα επαγγελματικά του χρόνια θα μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές του σε μια δεύτερη ξένη γλώσσα και να προχωρήσει στην εκμάθηση μιας τρίτης ή και μιας τέταρτης. Προσοχή: Υπάρχουν γονείς που πιέζουν τα παιδιά τους να «πηδήξουν» τάξεις και να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους στην αγγλική στο τέλος του γυμνασίου και στη δεύτερη γλώσσα στην πρώτη ή στη δευτέρα λυκείου. Κάτι τέτοιο δεν προτείνεται, καθώς τα παιδιά είναι ακόμα πολύ μικρά για να αντιληφθούν τα νοήματα και να αφομοιώσουν σε ικανοποιητικό ποσοστό τα όσα διδάσκονται. Αντιθέτως, γεμίζουν με άγχος προσπαθώντας να αντεπεξέλθουν στις γονεϊκές απαιτήσεις. Οι γονείς πρέπει να αντιληφθούμε ότι η ουσιαστική εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας δεν αποκτάται με ταχύρρυθμα μαθήματα και παπαγαλία, αλλά  απαιτεί κριτική σκέψη και βαθιά ενασχόληση, που δεν μπορούμε να απαιτήσουμε από ένα δεκατριάχρονο παιδί, όσο και να θέλουμε να πάρει το «χαρτί» στα χέρια του το νωρίτερο δυνατόν. Με άλλα λόγια, το κυνήγι πιστοποιητικών γλωσσομάθειας δεν ταυτίζεται σε καμία περίπτωση με την αληθινή μόρφωση. 





Που;

Ας ξεκινήσουμε απ τη μειοψηφία. Στις εποχές που διανύουμε, πολλοί γονείς (που εννοείται έχουν την οικονομική δυνατότητα) επιλέγουν International schools καθώς στο πίσω μέρος του μυαλού τους (ή στο πολύ μπροστινό!) έχουν την πιθανότητα να εγκαταλείψουν τη χώρα και να ζήσουν σε κάποια χώρα του εξωτερικού. Με ένα παιδί που έχει ήδη φοιτήσει σε δίγλωσσο σχολείο, η μετάβαση σε ένα επίσης δίγλωσσο (μόνο που τα ελληνικά θα δώσουν τη θέση τους στη γλώσσα της εκάστοτε χώρας) είναι πιο ομαλή. Αυτή η επιλογή, ανήκει επίσης και σε γονείς των οποίων τα παιδιά έχουν δυο εθνικότητες. 
Τα δίδακτρα δεν είναι περισσότερα από τα υπόλοιπα ιδιωτικά σχολεία και προσωπικά δεν βλέπω τον λόγω εν έτη 2015 ο γονέας που δύναται να προσφέρει στα παιδιά του ιδιωτική εκπαίδευση να μην επιλέξει International school. 

Ξεπερασμένα - κυρίως λόγω οικονομικών- είναι τα ιδιαίτερα μαθήματα ξένης γλώσσας. Με τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών σε πλήρη ανταγωνισμό, τα δίδακτρα έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια και μπορεί ένα φροντιστήριο να είναι σε θέση να προσφέρει χαμηλά δίδακτρα αλλά ένας καθηγητής που κάνει ιδιαίτερα δεν μπορεί να κάνει το ίδιο. 
Φυσικά υπάρχουν γονείς που επιλέγουν τα ιδιαίτερα για ξένη γλώσσα αλλά υπάρχουν απόψεις που ενθαρρύνουν το περιβάλλον μιας τάξης (ολιγομελούς αλλά τάξης) τόσο για μεγαλύτερη ευκολία και αφομοίωση όσο και για κοινωνικοποίηση. 




Τα φροντιστήρια τώρα.... Μεγάλο & πολύπλευρο κεφάλαιο. Να επιλέξεις φροντιστήριο ξένων γλωσσών ή φροντιστήριο αγγλικών; Να επιλέξεις το γειτονικό φροντιστήριο ή το υπερσύγχρονο λίγα χιλιόμετρα μακριά; Είναι σημαντικό να διαθέτει διαδραστικούς πίνακες και άλλα σύγχρονα εργαλεία μάθησης; Θα είναι όντως ολιγομελή τα τμήματα; Είναι καλό η καθηγήτρια να έχει εμπειρία ετών ή μήπως δεν είναι αρκετό όταν είναι "κολλημένη" στα "βασικά" αγγλικά; Να βρεις native speaker καθηγητές ή δεν έχει τόση σημασία; 

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, ξεκινά κάποιος νωρίς την εκμάθηση ξένης γλώσσας για να μάθει σωστή προφορά. Για να μάθει αυτή τη σωστή προφορά, πρέπει να τη διδαχτεί από φυσικό ομιλητή της γλώσσας. 

Συνοψίζοντας θα λέγαμε πως μπορούμε να εκμεταλλευτούμε την ευκολία με την οποία τα παιδιά ρουφούν τη μάθηση σα σφουγγάρι και να ξεκινήσουμε νωρίς την 1η ξένη γλώσσα, τα αγγλικά. Εννοείται πως τη γλώσσα θα τη μάθουν και αν ξεκινήσουν στα 10 τους χρόνια ή ακόμα και στα 20. Θα την κατακτήσουν όμως καλύτερα εάν ξεκινήσουν νωρίτερα. Στην αρχή με ερεθίσματα (άποψή μου, ακόμα και τα εκπαιδευτικά τηλεοπτικά προγράμματα τύπου Dora the explorer κάνουν την αρχή) και στην αρχή του δημοτικού με 1 ώρα την εβδομάδα η κορυφή θα κατακτηθεί ακούραστα και αβίαστα.

Σημαντικός (και ίσως μόνος) παράγοντας η επιθυμία του ίδιου του παιδιού. Αν επιλέξετε τον δρόμο της έναρξης εκμάθησης ξένης γλώσσας στην ηλικία των 6-7 ετών και το παιδί σας δείξει κούραση, στεναχώρια ή άρνηση, μην επιμείνετε. Ίσως του πέφτει πολύ να διαβάζει όλη μέρα απ το να παίζει όλη μέρα. 


Προσωπικό άρθρο με στοιχεία από τις σελίδες www.talkmag.gr & www.parents.org,gr

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2015

Διακοσμήστε τον χώρο σας δωρεάν!

Βαριέστε συχνά τη διακόσμηση του σπιτιού ή του χώρου εργασίας αλλά δεν θέλετε να ξοδέψετε χρήματα για αυτό τον σκοπό;

Ακολουθούν μερικές ανέξοδες ιδέες που θα σας αλλάξουν το χώρο!


-Εκτύπωση έργων τέχνης απ το διαδίκτυο δωρεάν!




-Κορνιζάρετε τα κλειδιά από όλα τα σπίτια που έχετε αλλάξει!





-Ποιος χρειάζεται καινούργιο τραπέζι όταν έχει βιβλία; 





-Χάρτινες γιρλάντες; Γιατί όχι;





-Κόψτε το χρωματολόγιο και φτιάξτε τη δική σας ταπετσαρία!





-Χάρτινα 3D σχέδια!





-Όταν οι εφημερίδες μεταμορφώνονται σε world map!





-Βαρεθήκατε τα καπέλα των φωτιστικών; Ιδού!










-Εκτυπώστε τις αγαπημένες σας Instagram φωτογραφίες!





-Τρύπησε το αγαπημένο σας T-shirt; Κάντε το πίνακα!





-Εκτυπώστε το αγαπημένο σας ρητό!




-Σας έχουν μείνει κομμάτια ταπετσαρίας ή υφάσματος; Βάλτε τα σε κορνίζα!




-Θυμάστε εκείνο το υπέροχο χαρτί περιτυλίγματος που αγοράσατε και σας έχει μείνει μια σταλίτσα; Ε, αυτό!





-Το φθαρμένο ξύλινο λευκό τραπέζι; Με αποκόμματα εφημερίδων; Ε, ναι!




Τι λέτε; Υλοποιείστε σήμερα μια απ τις ιδέες και αλλάξτε τη διάθεσή σας!  

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2015

Αστραπιαία & πανεύκολη συνταγή! Muffins σταφίδας!

Όπως σας έχω ήδη υποσχεθεί, συχνά θα δοκιμάζουμε μαζί συνταγές για το κολατσιό των παιδιών (ή και των μεγαλύτερων παιδιών! Ψυχή εμείς δεν έχουμε;;;)

Σήμερα έφτιαξα σε μηδέν χρόνο μια συνταγή που δεν χρειάζεται μίξερ, είναι πανεύκολη καθώς χρειάζεται μόλις 7 υλικά τα οποία θεωρώ πως διαθέτει η μέση νοικοκυρά στην κουζίνα της, είναι σχετικά υγιεινή καθώς περιέχει ελάχιστη ζάχαρη, μικρή ποσότητα μαργαρίνης και μόλις ένα αυγό. Τέλος είναι νόστιμη καθώς η γλύκα προέρχεται απ τις σταφίδες και όχι από γλυκαντικές ουσίες!




Υλικά!

-2 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (ή αλεύρι για όλες τις χρήσεις + 2 κ.γ. baking pouder)
-3 κουταλιές της σούπας καστανή ζάχαρη (η original συνταγή από www.sintagespareas.gr έλεγε κανονική κρυσταλλική ζάχαρη)
-1/2 κ.γ. αλάτι
-1 κούπα γάλα
-1 αυγό
-4 κ.σ. μαργαρίνη μαλακωμένη
-σταφίδες όσες και όποιες θέλετε (εγώ έβαλα 200-250 γραμμάρια σουλτανίνα)


Εκτέλεση!

-Σε ένα μπολ ανακατεύετε όλα τα στερεά, κάνετε μια λακούβα στη μέση και προσθέτετε τα υγρά που έχετε ανακατέψει προηγουμένως σε άλλο σκεύος (δική μου παραίνεση για ακόμα μεγαλύτερη ευκολία, ζεστάνετε λίγο τη μαργαρίνη σχεδόν να  λιώσει).
-Ανακατεύετε έως να ομογενοποιηθεί το μείγμα (η συνταγή λέει 10-15 φορές προς την ίδια κατεύθυνση. Δεν τις μέτρησα ούτε κοιτούσα πανικόβλητη προς ποια κατεύθυνση ανακατεύω, μου αρκεί που ομογενοποιήθηκε!)
-Μοιράζετε σε χάρτινες θήκες για κεκάκια (τις οποίες έχετε προηγουμένως τοποθετήσει στη φόρμα για κεκάκια) και ψήνετε στους 200 βαθμούς  σε προθερμασμένο φούρνο μέχρι να ροδίσουν και το μαχαίρι να βγαίνει στεγνό, όπως κάνουμε με όλα τα cakes!


Βγαίνουν 12 μεγάλα κεκάκια, νοστιμότατα και χωρίς κόπο!

Την επόμενη φορά θα δοκιμάσω με μισή κούπα γάλα και μισή κούπα φρέσκο χυμό πορτοκάλι καθώς θα προσθέσω και κανέλα που αγαπώ μαζί με τις σταφίδες και το πορτοκάλι!


Καλή επιτυχία!

Δευτέρα 21 Σεπτεμβρίου 2015

Ο ρόλος της ζωγραφικής στην ανάπτυξη των παιδιών!

Σας καλημερίζω με ένα πολύ όμορφο άρθρο που βρήκα! Δείτε το παιδί σας μέσα σε αυτό!


Έχετε παρατηρήσει ποτέ πώς ζωγραφίζουν τα δίχρονα παιδιά; Συνήθως στέκονται μπροστά από σκίτσα ή έτοιμα σχέδια, παίρνουν μαρκαδόρους ή μπογιές και ξεκινούν να ξεδιπλώνουν το ταλέντο τους! Στην αρχή ξεκινούν να σχεδιάζουν αργά- αργά ακανόνιστες γραμμές κουνώντας τα χεράκια τους πάνω κάτω πάνω κάτω, μέχρι να αποκτήσουν ένα ρυθμό στην κίνηση του χεριού, που σύντομα αυτός θα παρασύρει ολόκληρο το σώμα! Τότε είναι που τα παιδιά ξεκινούν και έχουν την πρώτη τους επαφή με την τέχνη. Ζωγραφίζουν, και μάλιστα το κάνουν με όλο τους το είναι!
Οι περισσότεροι θα λέγαμε ότι πρόκειται απλά για μουτζούρες γιατί τα σχέδια των μικρών παιδιών μοιάζουν τυχαία δίχως νόημα. Στην πραγματικότητα όμως, οι ειδικοί τονίζουν ότι κάτι περισσότερο βρίσκεται σε εξέλιξη. Τα παιδιά χρησιμοποιούν το μυαλό και τα συναισθήματά τους όταν ασχολούνται με τη φυσική πράξη της σχεδίασης! Οι έρευνες που έχουν εστιάσει στις ζωγραφιές των παιδιών, δίνουν σημαντικές πληροφορίες για το πώς το σχέδιο εντάσσεται στη σωματική, συναισθηματική και γνωστική ανάπτυξη των μικρών παιδιών!



Τι ρόλο παίζει το παιχνίδι της ζωγραφικής στην ανάπτυξη των παιδιών;

Οι μουτζούρες!
Στους 18 μήνες περίπου, τα παιδιά αποκτούν έντονο ενδιαφέρον στο να μουτζουρώνουν! Οι ειδικοί λένε, ότι οι μουντζούρες εξυπηρετούν διάφορους χρήσιμους σκοπούς για τα μικρά παιδιά. Η εξάσκηση βελτιώνει το συντονισμό και τον έλεγχο των μυών, βελτιώνει τις γνωστικές ικανότητες και οι φυσικές κινήσεις παρέχουν συναισθηματική απελευθέρωση!
Επειδή για τα μικρά παιδιά ο έλεγχος των μικρών μυών δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως, πιάνουν το εργαλείο σχεδίασης με το δείκτη τους ή με τη γροθιά τους κάνοντας μεγάλες κινήσεις, και έτσι δυσκολεύονται να σχεδιάσουν εκεί που ακριβώς θέλουν. Με την εξάσκηση όμως, το παιδί αρχίζει και βελτιώνει με ένα φυσικό τρόπο τον έλεγχο του καρπού και τις κινήσεις των δακτύλων. Οι ρυθμικές και επαναλαμβανόμενες μουτζούρες, παρέχουν απόλαυση και η ζωγραφική γίνεται μια πολύ φυσική δραστηριότητα που ενισχύει τον έλεγχο των μυών και το συντονισμό των κινήσεων!
Τα μικρά παιδιά, δεν ασχολούνται τόσο με τη διαδικασία και το αποτέλεσμα της τέχνης τους, και ούτε σκοπεύουν να σχεδιάσουν αντικείμενα με την πρώτη. Για την ώρα, ασχολούνται με τα χρώματα και τις γραμμές. Παρόλα αυτά, μπορεί να παρατηρήσουν τις γραμμές και τις μουτζούρες τους, και με έκπληξη να αναγνωρίσουν ένα σχήμα και να το ονοματίσουν! Τα παιδιά αρχίζουν να ερμηνεύουν και αυτό θα γίνει ακόμα πιο έντονο όσο πλησιάζουν τα τρία τους χρόνια!



Οι μουτζούρες εξελίσσονται!
Μεταξύ των δύο και τριών ετών, τα παιδιά αρχίζουν και διαμορφώνουν σχήματα! Οι ζωγραφιές σχηματίζουν σχέδια που μοιάζουν με κύκλους, τετράγωνα, τρίγωνα και πολλές από αυτές τις μορφές ξεκινούν να χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό. Ένα σημαντικό σημείο επίτευξης είναι όταν το παιδί μετατρέπει τις γραμμές σε κλειστά σχήματα! Το κλειστό σχήμα είναι η πρώτη προσπάθεια του παιδιού να φτιάξει ένα ρεαλιστικό σχέδιο.
Με λίγη υπομονή, σε λίγο θα δούμε το πρώτο ρεαλιστικό σχέδιο σε πλήρη απεικόνιση! Ένα μεγάλο κυκλικό σχήμα με δύο γραμμές που εκτείνονται ως πόδια επιπλέουν σε μια σελίδα! Και ναι, είναι ένας άνθρωπος! Μπορεί να μην έχει ακόμα τα χαρακτηριστικά του προσώπου και όλα τα μέλη του σώματος (αν και μπορούν να προστεθούν αν τους υπενθυμίσουμε ότι κάτι λείπει), είναι όμως η πρώτη συμβολική αναπαράσταση ενός ανθρώπου! Ωστόσο, περίπου στην ηλικία των έξι ετών θα δούμε για πρώτη φορά ξεχωριστές γραμμές να απεικονίζουν πόδια και χέρια, και στην ηλικία των εννιά ετών οι αναλογίες του σώματος αρχίζουν και αποκτούν κάποια σημασία.
KidsDrawing_icon7 Οι ζωγραφιές ξεκινούν να αναπαριστούν!
Τα παιδιά από τριών και τεσσάρων ετών περίπου ξεκινούν και αναπτύσσουν άλλα σύμβολα μέσα από επαναλαμβανόμενα σχέδια κοινών αντικειμένων όπως ο ήλιος, ο σκύλος ή η γάτα και το σπίτι. Καθώς τα παιδιά ξεκινούν και ζωγραφίζουν με έναν πιο ρεαλιστικό τρόπο, μπορεί να ταλαντεύονται ανάμεσα στο ρεαλισμό και στο προηγούμενο στάδιο των ακανόνιστων σχεδίων, αλλά η γενική τους κίνηση παραμένει προς τη ρεαλιστική αναπαράσταση της γνώσης τους για τον κόσμο!
Ακόμα και αν τα σχέδια σε αυτή τη φάση πλησιάζουν το ρεαλισμό, σε όλη τη διάρκεια της προσχολικής περιόδου οι ζωγραφιές παραμένουν ευφάνταστες. Τα δέντρα, οι άνθρωποι, τα σπίτια μπορεί να έχουν όλα το ίδιο μέγεθος και το χορτάρι μπορεί να έχει ένα καταπληκτικό μοβ χρώμα!



Η ζωγραφική μοιάζει τεράστια πρόκληση σε αυτές τις ηλικίες. Τα παιδιά πρέπει να σκέφτονται πολλά πράγματα ταυτόχρονα και αυτό απαιτεί μια ιδιαίτερα αναπτυγμένη γνωστική και πνευματική ωρίμανση. Έχουν να σκεφτούν τα αντικείμενα που θέλουν να ζωγραφίσουν, το συνολικό σχέδιο και το χώρο που θα πρέπει να αφήσουν για να χωρέσουν, το πώς να χρησιμοποιήσουν τις γραμμές για να δείξουν την πραγματικότητα και άλλα τόσα, που δε θα καταφέρουν για την ώρα να πετύχουν…
KidsDrawing_icon7 Οι ρεαλιστικές ζωγραφιές!
Καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν και αποκτούν μια πιο συγκεκριμένη και με ακρίβεια σκέψη, δηλαδή μετά τα έξι ή επτά χρόνια, αρχίζουμε και παρατηρούμε μια ισχυρή έμφαση στη ζωγραφική με πολύ πιο ρεαλιστικό τρόπο. Οι ζωγραφιές αντικατοπτρίζουν τον πραγματικό κόσμο με ρεαλιστικές αναπαραστάσεις, αφήνοντας πίσω τα υπέροχα φανταστικά σχέδια των προηγούμενων ετών! Παρόλα αυτά, υπάρχουν μερικοί παράγοντες που φαίνεται να επηρεάζουν την ικανότητα ενός παιδιού να ζωγραφίζει ρεαλιστικά.
Ενώ τα μικρότερα παιδιά δεν ασχολούνται με την αναλογία και την προοπτική στα σχέδιά τους, τα παιδιά σχολικής ηλικίας θέλουν οι ζωγραφιές τους να είναι ρεαλιστικές. Όταν τα παιδιά είναι σε θέση να λύσουν τα προβλήματα της αναλογίας και της προοπτικής, έρευνες δείχνουν ότι αυξάνεται η ικανοποίησή τους και είναι πολύ πιθανό να συνεχίσουν να ζωγραφίζουν. Δυστυχώς όμως, πολλά παιδιά σταματούν τη ζωγραφική όταν αισθάνονται ότι οι προσπάθειές τους δεν είναι ικανοποιητικές. Είναι ακριβώς σε αυτή την ηλικία που τα παιδιά χρειάζονται εκπαίδευση σε τεχνικές και υποστήριξη προκειμένου να διατηρήσουν την αυτοπεποίθησή τους για να συνεχίσουν να ζωγραφίζουν!



Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς;
Οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν κάθε προσπάθεια για σχεδίαση, όποια ηλικία και αν έχει το παιδί, για να ενισχύσουν τη σωματική, κοινωνική, συναισθηματική και γνωστική ανάπτυξη των παιδιών! Μπορούν να παρέχουν τα κατάλληλα για την ηλικία του παιδιού υλικά και να ενθαρρύνουν τις προσπάθειες του μιλώντας για τα όμορφα χρώματα, τις γραμμές και τα σχήματα που κάνει το παιδί.
Επίσης, είναι καλό να ενθαρρύνουν το παιδί να περιγράφει τις ζωγραφιές του και να συζητούν μαζί του έννοιες όπως χοντρή ή λεπτή γραμμή, πλατιά, στενή, ευθεία, ίσια, στραβή, σχήμα, περίγραμμα, φως, σκοτάδι κ.α. Οι γονείς πρέπει να δίνουν την ελευθερία στο παιδί να επιλέγει τα θέματα και τα χρώματα στις ζωγραφιές του και να ενθαρρύνουν την ελεύθερη έκφραση. Αντί να ζωγραφίζουν για το παιδί, μπορούν να του δίνουν χρήσιμες συμβουλές και προτάσεις, δείχνοντας ότι έχουν εμπιστοσύνη στην ικανότητά του να λύσει τα προβλήματα σχεδίασης.



Η ζωγραφική εκτός ότι παίζει ένα σημαντικό ρόλο στη συνολική ανάπτυξη των παιδιών, τα επιτρέπει να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και να χτίσουν την αυτοπεποίθησή τους! Την επόμενη φορά που θα δείτε ένα παιδί να μουτζουρώνει επάνω σε ένα χαρτί, σταματήστε και θαυμάστε το έργο του! Δεν είναι απλές μουτζούρες μαμά, είναι κάτι παραπάνω!
Βιβλιογραφία
Alland, A. (1983). Playing with form: Children draw in six cultures. New York: Columbia University Press.
Berk, L. (1994). Children Development. Needham Heights, Mass: Allyn & Bacon.
Cox, M. (1992). Children’s Drawings. New York: Penguin Books.
Kellogg, R. (1970). Understanding children’s art. In P. Cramer (Ed.), Readings in Developmental Psychology Today. Delmar, CA: CRM.
Πηγή: www.parentshelp.gr

Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Αχ αυτό το κολατσιό...

Ο μόνιμος μπελάς για τις μαμάδες, μεγαλύτερος κι απ αυτόν του "τι θα φάμε σήμερα;", είναι το τι θα δώσουμε στα παιδιά για κολατσιό στο σχολείο.





Να μη θέλει ψυγείο, να μη λερώνει, να τρώγεται με το χέρι, να μη χρειάζεται ζέσταμα, να είναι αρκετό, να μην είναι πολύ και περισσεύει, να μην είναι junk και παχαίνουν, να μην είναι υγιεινό και το κοροϊδεύουν... ΟΥΦ! 

Επειδή έχουμε να νικήσουμε προτιμήσεις, ψυχολογία και... τσέπη, πρέπει να είμαστε ευέλικτες, με φαντασία και εναλλακτικές!


Προσπαθήστε να... ψυχανεμιστείτε τι μπορεί να φάει το παιδί εντός του σχολείου, με όλους τους παραπάνω παράγοντες καλυμμένους και φυσικά βάσει του γούστου του κάθε παιδιού.

Ακολουθούν ιδέες για κάθε γούστο, ενώ ανά τακτά διαστήματα θα δοκιμάζουμε μαζί και από μια συνταγή!  Καλή επιτυχία!


Τι τρώμε για δεκατιανό λοιπόν; 

Α. Φρούτα και λαχανικά εποχής!





Φρούτα που δεν θέλουν καθάρισμα εάν τα παιδιά είναι σε ηλικία να τα φάνε ως έχουν. Μπανάνα, μήλο, αχλάδι, σταφύλια, βερύκοκα, ροδάκινα κ.α.

Επίσης λαχανικά όπως αγγούρι, καρότο, μαρούλι σε φύλλα & ντοματάκια!


Β. Ψωμί και δημητριακά!

Κουλούρι με σουσάμι (το γνωστό μας κουλούρι τύπου Θεσσαλονίκης), κριτσίνια (τυριού, καρότου, σπανακιού, παντζαριού, ελιάς, σικάλεως, πολύσπορο κ.α.), δημητριακά σε flakes ή μπάρες δημητριακών.





Γ. Γλυκά!

Σπιτικό κέικ, κουλουράκια γλυκά με ξηρούς καρπούς ή φρούτα, μπισκότα με βρώμη ή δημητριακά, παστέλι, φέτες ψωμί με άλειμμα της αρεσκείας τους, τσουρεκάκια και σταφιδόψωμα!






Δ. Σάντουιτς 

Ψημένο ή ωμό, μόνο με τυρί, με αυγό, με τόνο ή το χθεσινό κοτόπουλο κ.α.


Ε. Πίτες & πιτάκια!

Σπιτικά, κατεψυγμένα ή απ το φούρνο της γειτονιάς, είναι πάντα εύκολη και νόστιμη επιλογή!









Οργανωθείτε:

Αγοράστε από το σούπερ μάρκετ υλικά που θα σας χρησιμεύσουν στο να φτιάχνετε σάντουιτς, καθώς και τα φρούτα της εβδομάδας. Διάφορα τυριά, καπνιστή γαλοπούλα που είναι νόστιμη και υγιεινή και διάφορα είδη ψωμιού (τετράγωνα, στρογγυλά, μακρόστενα, αραβικές πίτες και τορτίγιες). Έτσι θα μπορείτε να φτιάξετε κάθε μέρα και κάτι διαφορετικό και το παιδί σας δεν θα βαρεθεί ποτέ.
Φροντίστε τα φρούτα που θα αγοράσετε να είναι ανθεκτικά στην ταλαιπωρία μια που θα βρίσκονται στην τσάντα του παιδιού για κάμποση ώρα και να μην είναι ζουμερά και υπάρξει κίνδυνος να λερωθεί το παιδί. Ιδανικά φρούτα είναι οι μπανάνες, τα μήλα και τα αχλάδια.
Επίσης αγοράστε πλαστική μεμβράνη, σακουλάκια polybag ή κατάλληλα tupper, ώστε να μπρείτε να πακετάρετε το σάντουιτς που θα φτιάξετε και τα φρούτα.





Προετοιμαστείτε:
Τα σάντουιτς φτιάχνονται εύκολα και γρήγορα το πρωί. Αν όμως δεν έχετε ούτε αυτά τα 5 λεπτά που χρειάζονται, τότε μπορείτε να φτιάξετε σάντουιτς από το προηγούμενο βράδυ. Φτιάξτε τα το βράδυ, τυλίξτε τα με πλαστική μεμβράνη και βάλτε τα στο ψυγείο. Αν όμως κάνετε κάτι τέτοιο προσέξτε να μην έχει το σάντουιτς μέσα ντομάτα ή μαρούλι, γιατί τα υγρά θα νοτίσουν το ψωμί και δεν θα είναι πια τόσο νόστιμο.
Επίσης μπορείτε από την προηγούμενη μέρα να έχετε ετοιμάσει τη γέμιση για το σάντουιτς, αν αυτή είναι ας πούμε τονοσαλάτα.
Τα φρούτα δεν χρειάζονται ιδιαίτερη προετοιμασία,  άρα τρώνε ακόμα λιγότερο χρόνο. Πλύντε τα από την προηγούμενη και βάλτε τα στο σακουλάκι ή σε τάπερ και έτοιμο το δεκατιανό.
Επίσης το κέικ μπορείτε να το φτιάξετε το σαββατοκύριακο και κάποια μέρα της εβδομάδας να βάλετε ένα κομμάτι σε ένα ταπεράκι από το προηγούμενο βράδυ. Έτσι το πρωί θα είναι έτοιμο. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε αν φτιάξετε σπιτικές πίτες, όπως για παράδειγμα τυρόπιτες.





Νόστιμες ιδέες:
Σάντουιτς:
Ορίστε λοιπόν μερικές ιδέες για το τι μπορούμε να βάλουμε μέσα στα σάντουιτς.
Οποιοδήποτε συνδιασμό από: τυρί, καπνιστή γαλοπούλα, cream cheese (πχ Φιλαδέλφια), ντομάτα (να είναι σφιχτή, χωρίς πολλά ζουμιά), μαρούλι, κρέας που έχει μείνει από την προηγούμενη μέρα, τονοσαλάτα, ομελέτα, βραστό αβγό, λουκάνικο ή ό,τι άλλο έχει το ψυγείο μας.

Εξαιρετικοί συνδιασμοί είναι:
  • Ψωμί - cream cheese -  γαλοπούλα
  • Ψωμί - μαρούλι - μπέικον - ντομάτα
  • Αραβική πίτα - τυρί - καπνιστή γαλοπούλα - φρέσκο σπανάκι (κάνουμε ένα σφιχτό ρολό την πίτα και την τυλίγουμε σε πλαστική μεμβράνη)
  • Ψωμί - τονοσαλάτα - μαρούλι




Πίτες!

Υπέροχη ελληνική νοστιμιά! Τι καλύτερο από μια χορτόπιτα, μια μακαρονόπιτα, μια κοτόπιτα ή μια τυρόπιτα; Με φύλλο χειροποίητο, με φύλλο κρούστας ή κουρού, με σφολιάτα ή... γυμνή όπως η κολοκυθόπιτα ή η ζυμαρόπιτα!




Ρυθμίστε το πρόγραμμα όπως κάνετε και με το πρόγραμμα φαγητού της οικογένειάς σας. Έτσι ξέρετε ακριβώς τι θα μαγειρέψετε, τι θα ψωνίσετε, τι θα βγάλετε απ την κατάψυξη, πως θα καταναλωθεί το φαγητό που περίσσεψε κ.ο.κ.

Μπορείτε να έχετε έναν μπούσουλα. Για παράδειγμα, τη Δευτέρα που ακολουθεί το πιο χαλαρό για όλους μας Σαββατοκύριακο, μπορείτε να τους έχετε σπιτική πιτούλα. Την Τρίτη σπιτικό κέικ το οποίο επίσης μπορείτε να φτιάξετε την Κυριακή. Την Τετάρτη μπορείτε να ετοιμάσετε ένα σάντουιτς, ενδεχομένως με περισσεύματα κοτόπουλου απ το φαγητό της προηγούμενης ημέρας, ενώ την Πέμπτη μπορείτε να αγοράσετε ένα κουλούρι τύπου Θεσσαλονίκης απ το αρτοποιείο της γειτονιάς σας. Για την Παρασκευή, μπορείτε να δώσετε ένα κρουασάν (φτιάξτε από έτοιμη σφολιάτα, ψήστε έτοιμα κατεψυγμένα και γεμίστε τα, αγοράστε απ τον φούρνο ή δώστε τυποποιημένο) ΜΑΖΙ με ένα φρούτο. Όχι, δεν μειώνονται οι θερμίδες αλλά θα φάει και το φρούτο εάν θέλει να ξαναπάρει τέτοιου είδους κολατσιό. 

Με ένα τέτοιου είδους πρόγραμμα, δεν κουράζεστε, δεν παιδεύεστε και το παιδί δεν αισθάνεται άσχημα όταν βλέπει πως ο συμμαθητής του τρώει κρουασάν απ το περίπτερο γιατί ξέρει πως θα φάει και εκείνο κάποια άλλη ημέρα. 


Ιδέες!


- Δώστε τα δημητριακά σε flakes μαζί με σταφίδες, αμύγδαλα και αποξηραμένα φρούτα. Για δέλεαρ προσθέστε λίγες σταγόνες κουβερτούρας!

-Τα αρτοσκευάσματα που μπορείτε να δώσετε γεμιστά ή σκέτα, αλμυρά ή γλυκά είναι πάρα πολλά.
Τυρόψωμο, ελιόψωμο, με σουσάμι, σικάλεως, πολύσπορο, με καλαμποκάλευρο, με σταφίδες, με βρώμη, με μούστο, με λαχανικά, με φρούτα, με ξηρούς καρπούς.

-Κάντε δελεαστικά τα λαχανικά που τους βάζετε. Τοποθετήστε ένα φύλλο μαρουλιού στο tupper του παιδιού, βάλτε δυο ελιές για μάτια, ένα ντοματίνι για μύτη, λωρίδες καρότου για στόμα, αγγούρι σε πολύ λεπτές λωρίδες (με το peeler της πατάτας) για μαλλιά. Προσθέστε λίγο αλατάκι, λίγο ξυδάκι και να είστε σίγουρες πως θα τα φάει!

-Κόψτε το ωμό τοστ με κουπ πατ σε σχέδιο της αρεσκείας σας ώστε ένα... μπανάλ κολατσιό να αποκτήσει άλλη διάσταση!




-Αλλάζετε τα είδη ψωμιού/ τυριών/ αλλαντικών/ λαχανικών που χρησιμοποιείτε στα σάντουιτς ώστε κάθε φορά η γεύση να αλλάζει και το παιδί να μη βαριέται. Αν για παράδειγμα, την Τρίτη φτιάξετε σάντουιτς με πολύσπορο ψωμάκι, φέτα, μαρούλι και μορταδέλα και την Παρασκευή σάντουιτς με χωριάτικο ψωμί με σουσάμι, κίτρινο τυρί, πάριζα, μαρούλι και ντομάτα η γεύση είναι απολύτως διαφορετική και δεν θα ακούσετε "πααααααααλι σάντουιτς σήμερα;"


-Μέλι, ταχίνι, φυστικοβούτυρο, αβοκάντο και άλλα θρεπτικά τρόφιμα πρέπει να υπάρχουν στη διατροφή τους ακόμα κι αν είναι... κρυμμένα!