Όταν τα παιδιά ξεκινούν σχολείο, απ τον παιδικό σταθμό ακόμα, οι γονείς έχουμε άγχος για το αν θα τα καταφέρνει μόνο του και περιέργεια για το πως τελικά τα καταφέρνει!
Και έτσι μόλις επιστρέφει το παιδί (ή εμείς) στο σπίτι, ξεκινάμε την κλισέ συζήτηση:
-"Πως πήγε το σχολείο σήμερα;"
-"Καλά"
-"Τι κάνατε;"
-"Εμ...Δε θυμάμαι!"
Και κάπως έτσι σας ξεφορτώνεται!
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν παιδιά και παιδιά. Απολύτως λογικό, κάθε χαρακτήρας είναι διαφορετικός. Πρόσφατα σε μια ανοιχτή συζήτηση γονέων - νηπιαγωγού στο σχολείο της κόρης μου, μια μητέρα παραπονέθηκε πως καθημερινά λαμβάνει χώρα ο παραπάνω διάλογος ανάμεσα σε εκείνη και την κόρη της. Αναρωτιόταν πως είναι δυνατόν να μη θυμάται το παιδί τι έκαναν στο σχολείο 10 λεπτά νωρίτερα!
Έλαβα τον λόγο και την ρώτησα αν εκείνη ως παιδί μιλούσε στους γονείς της για τα τεκταινόμενα στο σχολείο. Αποκρίθηκε πως ακόμα και σήμερα δεν μιλά για τη μέρα της.
Η δική μου κόρη, μου τα λέει χαρτί και καλαμάρι! Ίσως όχι πάντα από μόνη της ή ενδεχομένως μέρες αργότερα αλλά πάντα θα μου αναφέρει κάτι που της κίνησε το ενδιαφέρον.
Μόνο που και εγώ ως παιδί (αλλά και τώρα ακόμα) δεν κρατώ για τον εαυτό μου το παραμικρό γεγονός, όσο άνευ σημασίας κι αν χαρακτηριστεί απ τον συνομιλητή μου.
Πριν λοιπόν παραπονεθείτε, αναλογιστείτε αν το παιδί σας απλά έχει λάβει τα ίδια αυτά γονίδια από εσάς!
Επειδή όμως ακόμα κι αυτό να ισχύει δεν παύει να είστε γονείς και θέλετε (μα και ΠΡΕΠΕΙ) να γνωρίζεται τι αντιμετωπίζει το παιδί σας στο σχολείο, απ΄το πόσο επαρκής, εφευρετική ή αδιάφορη είναι η δασκάλα έως αν -ω μη γένοιτο- το παιδί εκφοβίζεται από συμμαθητές του, ας δούμε έναν τρόπο που σκοπό έχει να βοηθηθεί η επικοινωνία.
Kάντε τις σωστές ερωτήσεις!
Τα παιδιά βαριούνται και προτιμούν να παίξουν παρά να μιλήσουν μαζί σας για το πως πέρασαν στο σχολείο. Μην κάνετε λάθος ή ανεπαρκείς ερωτήσεις.
Βοηθάει (για κάποιους γονείς είναι αυτονόητο) να γνωρίζετε το πρόγραμμά του.
Για παράδειγμα, αν κάθε Παρασκευή τα παιδιά αθλούνται, ρωτήστε ποιο άθλημα έκαναν σήμερα, τι καινούργιο έμαθαν σε σχέση με την προηγούμενη Παρασκευή ή ακόμα ακόμα ζητήστε του να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε δείχνοντάς σας τις ασκήσεις χαλάρωσης που τους έμαθε η κυρία της γυμναστικής!
Δείξτε ενδιαφέρον για τους συμμαθητές του. Προσπαθήστε να συγκρατήσετε έστω τα ονόματα των παιδιών που συνηθίζει να κάνει παρέα. Ρωτήστε το με ποιον κάθισε στο τραπέζι για το μεσημεριανό ή με ποιον έπαιξε τι στο διάλειμμα. Ζητήστε να μάθετε αν κάτι το ενθουσίασε σήμερα ή αν κάτι το στεναχώρησε και συζητήστε για αυτό!
"Τι βιβλίο σας διάβασε σήμερα η δασκάλα;" ή "ποιο βιβλίο διάβασες εσύ την ώρα που δανείζεστε βιβλία;" είναι ερωτήσεις που ενδεχομένως δεν έχουν κάποιο ενδιαφέρον για εσάς αλλά βοηθούν στην ανάπτυξη της επικοινωνίας.
Φυσικά αν γνωρίζετε κάποιο γεγονός που λαμβάνει χώρα στο σχολείο, κάνετε ερωτήσεις για αυτό.
-"Πως πήγε σήμερα η πρόβα για τη γιορτή;"
-"Είπατε μόνο τα ποιήματα ή τραγουδήσατε κιόλας;"
-"Κάνατε πρόβα όλοι μαζί ή μόνο η τάξη σας;"
-"Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση απ την εκδρομή στο μουσείο;"
-"Ποιο παραμύθι αφηγήθηκε καλύτερα ο παραμυθάς που σας επισκέφθηκε σήμερα;"
Η επικοινωνία μετά το σχολείο δεν είναι κάτι τρομερά εύκολο. Χρειάζεται να καταβάλετε προσπάθεια και σαφέστατα να αφιερώσετε χρόνο. Κάθε φορά που σας φαίνεται δύσκολο, θυμηθείτε τις στιγμές που ως μαθητής θελήσατε να μοιραστείτε τη μέρα σας με τους γονείς σας και εκείνοι δούλευαν ως αργά ή ήταν πολύ απασχολημένοι για να ακούσουν πραγματικά τι τους είπατε...
Σκεφθείτε επίσης τι καταστάσεις θα μπορούσατε να προλάβετε αν γνωρίζατε πρόσωπα και καταστάσεις που ενδεχομένως δημιουργούν άγχος και στεναχώρια στο παιδί σας.
Τροφή για σκέψη έλαβα από εδώ http://www.creativefamilyfun.net/
Και έτσι μόλις επιστρέφει το παιδί (ή εμείς) στο σπίτι, ξεκινάμε την κλισέ συζήτηση:
-"Πως πήγε το σχολείο σήμερα;"
-"Καλά"
-"Τι κάνατε;"
-"Εμ...Δε θυμάμαι!"
Και κάπως έτσι σας ξεφορτώνεται!
Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν παιδιά και παιδιά. Απολύτως λογικό, κάθε χαρακτήρας είναι διαφορετικός. Πρόσφατα σε μια ανοιχτή συζήτηση γονέων - νηπιαγωγού στο σχολείο της κόρης μου, μια μητέρα παραπονέθηκε πως καθημερινά λαμβάνει χώρα ο παραπάνω διάλογος ανάμεσα σε εκείνη και την κόρη της. Αναρωτιόταν πως είναι δυνατόν να μη θυμάται το παιδί τι έκαναν στο σχολείο 10 λεπτά νωρίτερα!
Έλαβα τον λόγο και την ρώτησα αν εκείνη ως παιδί μιλούσε στους γονείς της για τα τεκταινόμενα στο σχολείο. Αποκρίθηκε πως ακόμα και σήμερα δεν μιλά για τη μέρα της.
Η δική μου κόρη, μου τα λέει χαρτί και καλαμάρι! Ίσως όχι πάντα από μόνη της ή ενδεχομένως μέρες αργότερα αλλά πάντα θα μου αναφέρει κάτι που της κίνησε το ενδιαφέρον.
Μόνο που και εγώ ως παιδί (αλλά και τώρα ακόμα) δεν κρατώ για τον εαυτό μου το παραμικρό γεγονός, όσο άνευ σημασίας κι αν χαρακτηριστεί απ τον συνομιλητή μου.
Πριν λοιπόν παραπονεθείτε, αναλογιστείτε αν το παιδί σας απλά έχει λάβει τα ίδια αυτά γονίδια από εσάς!
Επειδή όμως ακόμα κι αυτό να ισχύει δεν παύει να είστε γονείς και θέλετε (μα και ΠΡΕΠΕΙ) να γνωρίζεται τι αντιμετωπίζει το παιδί σας στο σχολείο, απ΄το πόσο επαρκής, εφευρετική ή αδιάφορη είναι η δασκάλα έως αν -ω μη γένοιτο- το παιδί εκφοβίζεται από συμμαθητές του, ας δούμε έναν τρόπο που σκοπό έχει να βοηθηθεί η επικοινωνία.
Kάντε τις σωστές ερωτήσεις!
Τα παιδιά βαριούνται και προτιμούν να παίξουν παρά να μιλήσουν μαζί σας για το πως πέρασαν στο σχολείο. Μην κάνετε λάθος ή ανεπαρκείς ερωτήσεις.
Βοηθάει (για κάποιους γονείς είναι αυτονόητο) να γνωρίζετε το πρόγραμμά του.
Για παράδειγμα, αν κάθε Παρασκευή τα παιδιά αθλούνται, ρωτήστε ποιο άθλημα έκαναν σήμερα, τι καινούργιο έμαθαν σε σχέση με την προηγούμενη Παρασκευή ή ακόμα ακόμα ζητήστε του να σας βοηθήσει να χαλαρώσετε δείχνοντάς σας τις ασκήσεις χαλάρωσης που τους έμαθε η κυρία της γυμναστικής!
Δείξτε ενδιαφέρον για τους συμμαθητές του. Προσπαθήστε να συγκρατήσετε έστω τα ονόματα των παιδιών που συνηθίζει να κάνει παρέα. Ρωτήστε το με ποιον κάθισε στο τραπέζι για το μεσημεριανό ή με ποιον έπαιξε τι στο διάλειμμα. Ζητήστε να μάθετε αν κάτι το ενθουσίασε σήμερα ή αν κάτι το στεναχώρησε και συζητήστε για αυτό!
"Τι βιβλίο σας διάβασε σήμερα η δασκάλα;" ή "ποιο βιβλίο διάβασες εσύ την ώρα που δανείζεστε βιβλία;" είναι ερωτήσεις που ενδεχομένως δεν έχουν κάποιο ενδιαφέρον για εσάς αλλά βοηθούν στην ανάπτυξη της επικοινωνίας.
Φυσικά αν γνωρίζετε κάποιο γεγονός που λαμβάνει χώρα στο σχολείο, κάνετε ερωτήσεις για αυτό.
-"Πως πήγε σήμερα η πρόβα για τη γιορτή;"
-"Είπατε μόνο τα ποιήματα ή τραγουδήσατε κιόλας;"
-"Κάνατε πρόβα όλοι μαζί ή μόνο η τάξη σας;"
-"Τι σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση απ την εκδρομή στο μουσείο;"
-"Ποιο παραμύθι αφηγήθηκε καλύτερα ο παραμυθάς που σας επισκέφθηκε σήμερα;"
Η επικοινωνία μετά το σχολείο δεν είναι κάτι τρομερά εύκολο. Χρειάζεται να καταβάλετε προσπάθεια και σαφέστατα να αφιερώσετε χρόνο. Κάθε φορά που σας φαίνεται δύσκολο, θυμηθείτε τις στιγμές που ως μαθητής θελήσατε να μοιραστείτε τη μέρα σας με τους γονείς σας και εκείνοι δούλευαν ως αργά ή ήταν πολύ απασχολημένοι για να ακούσουν πραγματικά τι τους είπατε...
Σκεφθείτε επίσης τι καταστάσεις θα μπορούσατε να προλάβετε αν γνωρίζατε πρόσωπα και καταστάσεις που ενδεχομένως δημιουργούν άγχος και στεναχώρια στο παιδί σας.
Τροφή για σκέψη έλαβα από εδώ http://www.creativefamilyfun.net/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου